Wij zijn Nienoo

Ik mag het eindelijk van de daken schreeuwen. Nienoo is sinds gisteravond een feit. Tijdens een gezamenlijk etentje met Sinterklaas Parkstad hebben we het glas geheven op de nieuwe stichting.
Vorig jaar had ik een droom, een groot Sinterklaas feest voor kinderen waar de thuissituatie financieel moeilijk is. In een artikel las ik over kinderen waarvan de ouders zijn aangewezen op de voedselbank bijna geen Sinterklaas vieren. Logisch was de conclusie van de journalist. Logisch???? Dat vind ik dus niet, Sinterklaas is er voor iedereen en maakt hierin geen verschil in thuissituatie of financiële positie. Hier wilde ik dus meteen iets aan doen en zo werden de eerste plannen geboren.
Ons doel is om een jaarlijks Sinterklaas evenement in Parkstad te organiseren voor deze doelgroep. Niet zomaar een bezoek van Sinterklaas maar een mega evenement met zang, dans, optredens, eten, drinken, cadeaus en het bezoek van Sint met heel veel Pieten.
Even een paar uur lekker genieten van de magie van het Sinterklaasfeest. Sinds gisteravond is dit evenement weer een stapje dichterbij. De stichting is een feit n de naam bekend. De naam Nienoo is een kind vertaling van het Spaanse woord Niño dat kind betekend. Maar onze plannen gaan verder dan het sinterklaasevenement. Ook willen wij graag voor dezelfde kinderen een jaarlijks uitspaje organiseren. Samen met de bus naar dierentuin of attractiepark met alles er op en er aan. Ik sta te popelen om voor deze kinderen iets te doen of zoals we bij Nienoo zeggen om deze kinderen weer te laten stralen. Vandaag ga ik weer verder met het uitwerken van de plannen en het benaderen van een mogelijke ambassadeur voor Nienoo.
Over 14 dagen zijn we te vinden op de maatschappelijke beursvloer Parkstad om naamsbekendheid te krijgen en om te netwerken. Want uiteraard kunnen wij dit niet alleen en zijn we afhankelijk van sponsoren, donateurs en vrienden. Wij zijn enthousiast en als we maar een gedeelte van dit enthousiasme overgebracht krijgen dan gaan we dit samen met een fijne groep mensen organiseren. Nienoo gaat een succes worden, Parkstad gaat weer stralen en ik ben nu al trots!

Trots !

Vanmorgen heb ik dit filmpje op onze schoolsite gezet. Ik merk bij mezelf dat ik me trots voel bij het bekijken hier van. Ik hoop dat na het zien van dit filmpje, dat overigens gemaakt is door Pia, onze IB-er, iedereen begrijpt waar dat trotse gevoel vandaan komt.
Veel kijkplezier!

Marco

Dag tegen pesten

Gisteravond was op televisie een programma over pesten. Triest dat het moet, fijn dat het er was. Het maakte op mij erg veel indruk. In het programma werd o.a. de vraag gesteld waarom pesten kinderen en waarom worden het ene kind wel gepest en de andere weer niet en nog belangrijker, wat doet pesten met je. In de uitzending zaten de ouders van Thomas en Fleur, twee tieners die recent een einde aan hun leven hebben gemaakt. Ze konden en wilden niet verder...
Dan ben je toch even stil.
Wij hebben een aantal jaren geleden besloten om pesten op onze jenaplanschool aan te pakken. Maar wat is dat nu, pesten aanpakken????
Pesten is niet voor iedereen hetzelfde en daarom ook niet volledig buiten te sluiten. Er zullen zich altijd situaties voor blijven doen waarbij iemand zich gepest voelt. Het enige antwoord daarop is bewustwording. Bewustwording van je eigen gedrag en het effect daarvan op een ander. Kinderen hebben daarvoor volwassenen nodig die hen helpen tot die bewustwording te komen. Die met hen de reconstructie maken en ze daarna zo snel mogelijk in een situatie brengen om het anders te kunnen doen. En dat niet pas doen wanneer het op het weekplan past, maar direct wanneer het zich voordoet. Signalen serieus nemen en meteen handelen, voordat het zo groot wordt dat het bijna niet meer te begeleiden is. Nu heb ik de training tot kanjertrainer gevolgd en hebben we minimaal één keer per week kanjerkring. Het belangrijkste doel van de Kanjertraining is dat een kind positief over zichzelf en de ander leert denken. Tijdens deze kanjerkringen spelen we situaties uit en begeleid ik de groep. We pakken niet alleen de pesters aan maar maken ook de omgeving weerbaar! Tijdens een training sprak ik met Gerard Weide, oprichter van kanjertraining  over onderlinge kindermassage. In de kanjertraining zaten op dat moment enkele aanraakspelletjes maar daar bleef het bij. Ik liet hem zien wat ik binnen mijn stamgroep deed en hij werd meteen enthousiast. Met als gevolg dat in de herdruk er ruimte kwam voor onderlinge kindermassage en dat er zelfs een poster voor werd gemaakt.

Nadat in Zweden onderlinge kindermassage was ingevoerd meldden groepsleiders en leerkrachten meer rust in de groep, socialer gedrag en betere leerresultaten. Dat laatste is niet zo vreemd, want een ontspannen kind staat open voor nieuwe indrukken. De conclusie van peuterleidsters en leerkrachten die aanraakspelen en onderlinge kindermassage toepassen is dat dit een positief effect heeft op de groepsvorming. Door onderlinge kindermassage leren kinderen op natuurlijke wijze met hun grenzen en die van de ander om te gaan. Ze ontwikkelen respect voor zichzelf en elkaar, zitten beter in hun vel en pestgedrag neemt af. In een kindergroep waar aanraakspelletjes en ‘massage’ deel zijn van de dagelijkse activiteiten voelen kinderen zich meer geborgen en deel van de groep.
Werken aan relaties tussen kinderen onderling en tussen de leerkracht en de leerlingen is een kerntaak van iedere leerkracht en voorwaardelijk om een veilige sfeer te creëren in de groep waarbinnen kinderen zichzelf optimaal kunnen ontwikkelen. Pesten wordt niet opgelost met pestprotocollen, trainingen of straf. Daarmee kun je het tijdelijk onderdrukken en misschien even redden. Maar de kinderen die gestraft worden voelen zich buitengesloten en dan is er geen sprake meer van een relatie. Niet tussen hen en hun klasgenoten en niet tussen hen en hun leerkracht. De leerkracht moet met alle kinderen een relatie aangaan, zonder uitzondering. Dat kan alleen als je alle kinderen heel laat en ze inzichten geeft en helpt het anders te doen. En die hulp aanvaarden kinderen alleen van iemand waarmee ze zich verbonden voelen, bij wie ze voelen dat ze er toe doen en blijven doen, ook al maak je fouten. Niet het pestprotocol of de kanjertraining maken het verschil. De leerkracht maakt het verschil.

Mees Marco

Prins Marco I

En daar stond ik dan. Eenmalig werd er een volwassen (nou ja volwassen) prins uitgeroepen op mijn school. Je moet weten, ik heb niks met carnaval. Vader uit Amsterdam, moeder uit Scheveningen. Ik heb gewoon geen rood, geel en groen bloed.
En toch, uitgeroepen tot Prins Marco I.
Moet die aandacht nu gaat er meteen door me heen, laat mij nou maar lekker op de achtergrond genieten. Toch straal ik want er werd aan mij gedacht.
Voorgedragen door ouders, hoe mooi is dat. Mijn collega's gingen er meteen mee aan de slag en na het uitroepen 33 katten om me heen die zo intens trots zijn op hun meester dat ik er zelfs emotioneel van werd.
Ik neem de titel met liefde aan, ga vrijdag voorop als Marco I en zal dansen, zingen en hossen met mijn geweldige stamgroep om daarna weer lekker op de achtergrond te gaan genieten.

OJBS Treebeek, alaaf!